شهادت جانگداز امام موسي بن جعفر(ع) تسليت و تعزيت باد

۰۳ خرداد ۱۳۹۳

۱۸:۱۳

۳,۴۸۴

خلاصه خبر :
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ وَ ابْنَ وَصِيِّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَكَاتُه
شهادت جانگداز هفتمين اختر تابناک آسمان امامت و ولايت، باب الحوائج، حضرت امام موسي بن جعفر الکاظم(عليه السلام) بر حضرت حجة بن الحسن المهدي(ع) و تمام شيعيان تسليت و تعزيت باد
آخرین رویداد ها

السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْإِمَامُ الصَّالِحُ السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْإِمَامُ الزَّاهِدُ السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْإِمَامُ الْعَابِدُ

السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْإِمَامُ السَّيِّدُ الرَّشِيدُ السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْإِمَامُ الْمَقْتُولُ الشَّهِيدُ

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ وَ ابْنَ وَصِيِّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَكَاتُه


شهادت جانگداز امام موسي بن جعفر(ع) تسليت و تعزيت باد

شهادت جانگداز هفتمين اختر تابناک آسمان امامت و ولايت،

باب الحوائج، حضرت امام موسي بن جعفر الکاظم(عليه السلام)

بر حضرت حجة بن الحسن المهدي(ع) و تمام شيعيان تسليت و تعزيت باد


دو کلام گهربار از فرمايشات ارزشمند امام کاظم(ع) تقديم پيروان حضرتش مي‌‌شود:

ارزيابى عملكرد روزانه

«لَيْسَ مِنّا مَنْ لَمْ يُحاسِبْ نَفْسَهُ فى كُلِّ يَوْمً فَاِنْ عَمِلَ حَسَناً اسْتَزادَ اللهَ وَ اِنْ عَمِلَ سَيِّئاً اسْتَغْفَرَاللهَ مِنْهُ وَ تابَ اِلَيْهِ»؛ (كافى2: 453)

از ما نيست (با ما رابطه و پيوندى ندارد) كسى كه در هر روز خود را محاسبه نكند؛ تا اگر عمل نيكى انجام داده است از خداوند طلب افزونى بكند و چنانچه مرتكب عمل ناروايى شده(روى به درگاه خدا آورده) از كرده‌‌ي خود استغفار كند و به سوى خدا بازگردد.

توضيح: طبق نظر علماى اخلاق؛ «محاسبه نفس» و ارزيابى عملكرد خويش، يكى از عوامل مهمّ موفقيت انسان در ميدان عمل است. انسان در مرحله نخست مى‌‌بايد نفس خود را وادار بر عمل و انجام وظيفه نمايد.

در مرحله بعد كارهاى خويش را كنترل كند و نفس ‍ را به خود وانگذارد، تا هر چه خواست انجام دهد.
مرحله سوم؛ محاسبه و ارزيابى عملكرد است، كه بعد از فراغ از عمل صورت مى‌‌گيرد.

نيتجه‌‌ي ارزيابى، يكى از دو چيز خواهد بود:

1. انجام وظيفه به نحو مطلوب كه اقتضا مى‌‌كند انسان خدا را بر اين موفّقيت شكر بگزارد و از درگاه ربوبى او بخواهد او را در انجام اعمال نيك بيشتر، يارى كند.

2. كوتاهى و سهل انگارى در انجام وظيفه و يا ترك آن، كه در هر دو صورت مى‌‌بايد جبران شود.
و از آنجا كه منشأ اين ترك وظيفه، فراموشى ياد خدا و پشت كردن به حق تعالى است، امام(ع) راه جبران را بازگشت بسوى پروردگار و طلب آمرزش از او دانسته است.

توجه به پروردگار؛ به معناى توجه به وظيفه بندگى و طلب آمرزش از محضر حق تعالى؛ به معناى ابراز نفرت از لغزش انجام گرفته است. پيدايش اين حالت (توبه) در كسى، او را موفق به انجام وظيفه بندگى در مراحل بعد خواهد كرد.


در انتظار قائم(عج)

يونس بن عبدالرحمان مى‌‌گويد: بر موسى بن جعفر(ع) وارد شدم و به آن حضرت عرض كردم: اى فرزند رسول خدا(ص) آيا شما قيام كننده به حق هستيد؟ فرمود:

«اَنا الْقائِمُ بالْحقِّ وَ لكِنَّ الْقائِمَ الَّذى يُطَهِّرُ الاَْرْضَ مِنْ اَعْداءِ اللهِ عَزَّوَجَلَّ وَ يَمْلَأُها عَدْلاً كَما مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً، هُوَ الْخامِسُ مِنْ وُلْدى، لَهْ غَيْبَةٌ يَطُولُ اَمَدُها خَوْفًا عَلى نَفْسِهِ، يَرْتَدُّ فيها اَقْوامٌ وَ يَثْبُتُ فيها آخَرُونَ. ثُمَّ قالَ: طُوبى لِشيعَتِنَا، الْمُتَمَسِّكينَ بِحَبْلِنا فى غَيْبَةِ قائِمِنا، اَلثّابِتينَ عَلى مُوالاتِنا وَ الْبراءَةِ منْ اَعْدائِنا، اُولئِكَ مِنّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ قَدْ رَضُوابِنا اَئِمَّةً وَ رَضينابِهِمْ شيعَةً، فَطُوبى لَهُمْ، ثُمَّ طُوبى لَهُمْ، وَ هُمْ وَاللهِ مَعَنا فى دَرَجاتِنا يَوْمَ الْقِيامَةِ»؛ (كمال الدين و تمام النعمة 2: 361)

من قيام كننده به حق هستم، لكن آن «قائم» كه زمين را از دشمنان خدا پاك مى‌‌سازد و آن را از عدالت پر مى‌‌كند آنگونه كه از جور و ستم پر شده است، پنجمين نفر از فرزندان من است.

براى وى  به خاطر بيمى كه بر جان خويش دارد  غيبتى طولانى خواهد بود، آنقدر که گروهى مرتدّ شده از دين برمى‌‌گردند و (تنها) عدّه‌‌اى ثابت قدم مى‌‌مانند.

سپس فرمود: خوشا به حال شيعيان ما؛ آنان كه در غيبت «قائم» ما به ريسمان (ولايت) ما چنگ مى‌‌زنند، از دشمنان ما بيزارى جسته بر ولايت ما استوار مى‌‌مانند. آنان از ما و ما از ايشان هستيم. آنان از ما به عنوان امامان خويش، خشنودند و ما از ايشان به عنوان شيعيانمان خشنوديم.

پس خوشا به حال ايشان، خوشا به حال ايشان. سوگند به خدا آنان در مقامات و درجات ما در روز قيامت همراه با ما هستند.

توضيح: نكات مهمّى كه از اين حديث شريف استفاده مى‌‌شود عبارت است از:

1. مسأله انتظار ظهور «قائم» از فرزندان رسول خدا(ص) از مدتها قبل از ولادت پيشواى دوازدهم در ميان مسلمانان مطرح بوده است، ليكن بعضى مصداق آن را به طور دقيق نمى‌‌دانستند كه امامان(ع) مصداق آن را تعيين مى‌‌كردند.

2. مدت غيبت حضرت حجت(عج) آنقدر بطول خواهد انجاميد كه گروهى از معتقدان به آن گرامى، از دين بر مى‌‌گردند.

3. فلسفه غيبت؛ ترس آن حضرت بر جان خويش است؛ بنابراين، مردم نقش اصلى را در فراهم كردن زمينه ظهور يا تداوم غيبت آن بزرگوار بر عهده دارند.

4. استوار قدمان در محبت و ولايت اهل بيت(ع) در دوران غيبت كبرى از أجرى جزيل و پاداشى بزرگ برخوردار هستند.


برچسب ها :